Wydawca treści
Trująca piękność
Późnym latem lub wczesną jesienią w lesie trudno oderwać wzrok od krzewów uginających się pod ciężarem czerwono-pomarańczowych owoców z czarną plamką. Ludowa nazwa tego krzewu - wilcze oczy – pochodzi właśnie od barwy jego owoców. Późną jesienią liście tych krzewów przed opadem zmieniają barwę na czerwoną i bordową. Jeśli spacerowaliście jesienią po lesie, widzieliście ją na pewno.
Trzmielina kwitnie na przełomie maja i czerwca. Te niewielkie, zielonawe z czerwonobrunatnym nakrapianiem płatków kwiaty zapylane przez muchówki, trudno zauważyć w gęstwinie liści. Wiosną i latem jest niepozorna. Ale kiedy inne leśne krzewy tracą już swój urok nadchodzi czas trzmieliny.
Krzew ten jest pospolity w Polsce jak również w Europie i Azji. Rośnie na glebie żyznej i wilgotnej. Lubi stanowiska słoneczne ale znosi też ocienienie.
Wszystkie części trzmieliny pospolitej są silnie trujące. Owoce, które najbardziej przyciągają wzrok również. Te jednak nie szkodzą jedynie ptakom, które trawią tylko pomarańczowe osnówki. Nasiona zaś wydalają.
Drewno trzmieliny jest twarde, ciężkie i trwałe - prawdopodobnie dobre do toczenia - wyrabiano z niego gwinty drewniane i kołowrotki do przędzenia.
