Z końcem lata w lesie kwitnie coraz mniej roślin, ale już pod koniec sierpnia zaczynają w zielonym leśnym runie królować jasno-fioletowe kwiaty.

Wrzos to wytrwała krzewinka, pokrywająca się kwiatami już w sierpniu. Spotkać ją można w suchych i świetlistych borach, ale również na odsłoniętych miejscach po pożarach, wiatrołomach lub na rolniczych nieużytkach.

Ta często spotykana roślina o liliowo-różowych dzwoneczkowatych kwiatach z drobnymi ułożonym naprzeciwlegle listkami jest niezwykle wartościowa Wrzos ma wiele właściwości leczniczych, m.in. przeciwzapalne, przeciwreumatyczne i uspokajające. Stąd jego zastosowanie w kosmetyce i zielarstwie. Wrzos jest rośliną miododajną, a pozyskany z niego nektar ma specyficzny, ciemno-bursztynowy kolor. Jego charakterystyczny zapach, ze względu na naturalnie występującą dużą zawartość olejków eterycznych, jest niezwykle intensywny. Lekko gorzkawy smak jest ciekawym dodatkiem do wielu potraw. Miód wrzosowy dodawany do napojów ma właściwości rozgrzewające. Szkoci oraz Irlandczycy ze względu na powszechność wrzosu wytwarzali z niego piwo i stosowali go do produkcji materacy, mioteł oraz kryli nim dachy.

Wrzosy kwitną co roku, jednak nie zawsze wszystkie krzewinki zakwitają jednocześnie. Tak dzieje się raz na kilka lat. Wśród fioletowych kobierców wrzosów można spotkać gałązki z kwiatami o nieco bledszym lub nawet białym kolorze. W gęstych wrzosowych kobiercach znajduje kryjówki, wiele owadów i niektóre ptaki. Często spotkać można jaszczurki.  

Kwitnący wrzos ma różną symbolikę. Jego długotrwałość sprawiła, że stał się symbolem siły i zdrowia. Szkockie legendy podają, że wrzosowiska zamieszkiwane są przez elfy i wróżki, a biały wrzos kwitnie na ziemi, na której nie przelano krwi. Kwiaty wrzosu wręczamy osobie gdy życzymy jej szczęścia i powodzenia. Ale są też przesądy, że przynosi on nieszczęście. Niewątpliwe jest jednak to, że spacer po lesie w którym kwitną wrzosy dostarczy nam malowniczych widoków.